Ο ήρωας
Εκείνος που λειτουργεί στη ζωή του άτεγκτος και απόλυτα πεπεισμένος για την ιδανικότητα των όσων κάνει και πρεσβεύει, όντας απαίδευτος να δεχτεί την οποιαδήποτε υπόνοια σφάλματος και παρά τις ενδεχόμενες συντριπτικές ενδείξεις περί αυτού, είναι πολύ συχνό ότι θα συνεχίσει έτσι ως το τέλος.
Αυτός ο τύπος ανθρώπου θα περάσει από μεγάλες κακουχίες, μεταξύ αυτών και σοβαρά ψυχοσωματικά προβλήματα υγείας και παρ’ όλ’ αυτά ο ήρωας θα συνεχίζει ακάθεκτος την «ένδοξη» πορεία του, καθώς αυτό που τον κινεί είναι τόσο πανίσχυρο και εγκυστωμένο, που κάθε πιθανότητα μεταβολής του εγκυμονεί για τον ψυχισμό του κίνδυνο κατάρρευσης.
Η πεποίθηση να συνεχίζει την προσωπική του «μάχη» είναι τόσο ακλόνητη γι’ αυτόν, που συγκρίνεται με την ακλόνητη στάση ηρωικών μορφών του παρελθόντος που έφτασαν να δώσουν τη ζωή τους για ιδανικά όπως η ελευθερία. Μάλιστα δε θα ήταν παράξενο ο άνθρωπος αυτός να λαμβάνει ιδιόμορφη ευχαρίστηση φαντασιώνοντας τον εαυτό του ως ήρωα.
Η ηρωίδα
“Άστο μην το συζητάς. Για ηρωίδα με έχουνε.”
“Ξέρεις τι έχω περάσει εγώ παιδάκι μου? Έπινε, με έβριζε, με χτύπαγε.
Γιατί δεν έφευγες;
Θα λένε «τον παράτησε».
Και ήταν καλύτερο να υποστείς αυτά;
Ο σύντομος αυτός διάλογος είναι ένα υπόδειγμα που στην ουσία του συμπυκνώνει μια δυσλειτουργική νοοτροπία καθόλου ασυνήθιστη στις παλαιότερες κυρίως γενιές. Οικογένειες συντηρούν επί δεκαετίες ένα φαύλο κύκλο διαφόρων σοβαρών ψυχοφθόρων καταστάσεων γιατί η κοινωνική πίεση επιτάσσει τα προβλήματα να κουκουλώνονται,τα συναισθήματα να καταπιέζονται και η εξωτερική εικόνα να ωραιοποιείται.
Διότι ο χωρισμός δεν εγκρίνεται, οι άνθρωποι “έπρεπε” να παντρεύονται νωρίς και να ‘χουνε και προίκα, όποιος δεν έκανε/δεν είναι σε οικογένεια στιγματίζεται, ζωή χωρίς οικογένεια δεν υπάρχει, είναι προτιμότερο να υπομένεις τα βάσανα παρά ο καθένας να βρει άλλο δρόμο, τα παιδιά «πρέπει» να μεγαλώνουν με μαμά και μπαμπά σώνει και καλά κι ας υπάρχει ψυχολογική κακοποίηση και η μέγιστη προτεραιότητα είναι το τι «θα λένε».
Και βέβαια το ασυνείδητο κερασάκι στην τούρτα είναι το κοινωνικό παράσημο της ηρωίδας που άντεξε.
Τα μέλη πολλών εξ’ αυτών των οικογενειών λαμβάνουν χρονίως ψυχιατρική φαρμακευτική αγωγή, συχνά με φτωχά αποτελέσματα.
Σπύρος Καλημέρης Ψυχίατρος Ψυχοθεραπευτής