Οπτική

Λιγότερο άγχος με φρένο στους ρυθμούς Ήδη στις 29 Μαρτίου σε μια περίοδο έντονης έξαρσης της πανδημίας του κορωνοϊού έγραφα ότι παρά τη γενική προσδοκία… Read More »Λιγότερο άγχος με φρένο στους ρυθμούς

Τι είναι η αβεβαιότητα Η αβεβαιότητα είναι μια κατάσταση περιορισμένης γνώσης όπου είναι αδύνατο να περιγραφεί επακριβώς η υπάρχουσα κατάσταση, ένα μελλοντικό αποτέλεσμα ή η… Read More »Αβεβαιότητα : μια ψυχολογική προσέγγιση

Οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί από την πανδημία του κορωνοϊού πυροδοτούν ή επιδεινώνουν αναπόφευκτα σε έναν ευρύ αριθμό συνανθρώπων μας άγχος που συνδέεται με σκέψεις… Read More »Αβεβαιότητα & κορωνοϊός μέρος 1ο

Θα υπάρξει πένθος για τις απώλειες που βιώνουμε ως ανθρωπότητα, αλλά θα υπάρξει μια ωφέλιμη νοηματοδότηση? Θα πάρουμε μαθήματα? Θα προκαλέσει όλο αυτό που ζούμε μια εποικοδομητική αυτοκριτική, για τον τρόπο που βαδίζουμε συλλογικά? Τα μαθήματα μπορεί να είναι πολλά.

Εισβολή της πανδημίας Η πανδημία του κορωνοϊού έχει εισβάλλει αναπάντεχα στη ζωή μας εδώ και κάποιες εβδομάδες επιφέροντας πολλές αλλαγές στην κανονικότητά μας όπως την… Read More »Τώρα υπάρχει χρόνος και χώρος

Την ώρα που κάποιοι με σχεδόν υπαρξιακή αγωνία διυλίζουνε τον κώνωπα και καταπίνουνε την κάμηλο, κάπου αλλού : “Κάθε κυβέρνηση σοβαρά προσανατολισμένη στη βελτίωση της ζωής… Read More »Ένα ψυχολογικό μανιφέστο για την επόμενη κυβέρνηση

Πολλοί εντοπίζουν ως πηγή στίγματος τη σχέση που μπορεί να υπονοείται μεταξύ βίας και ψυχικής ασθένειας. Πιστεύω ότι όντως είναι ένα ατυχές και αναπόφευκτο αποτέλεσμα το ότι πολλοί άνθρωποι θα κάνουν μια τέτοια συσχέτιση. Αυτό είναι ένα σημαντικό μειονέκτημα, αλλά θεωρώ ότι δεν πρέπει να είναι το μοναδικό επίκεντρο της συζήτησης.

Η βασική αρχή που πρέπει να έχουμε κατά νου είναι ότι άγχος και αγχώδης διαταραχή μπορεί να προκληθούν από πολλές αιτίες και όχι μόνο μία.
..Σε μια λίγο πιο προχωρημένη ανάλυση η αδυναμία ελέγχου της φύσης πάντα προκαλούσε και ακόμη προκαλεί ενδεχομένως ποικίλλου βαθμού υπαρξιακό φόβο στον άνθρωπο.
..το άγχος/στρες δεν είναι πάντα και απαραίτητα παθολογικό/προβληματικό. Είναι ένας μηχανισμός κινητοποίησης και επιβίωσης και θα πρέπει να μην το ξεχνάμε αυτό με ένα πρίσμα αποφυγής της υπερδιάγνωσης και ψυχιατρικοποίησης κάθε είδους στρες

Σήμερα η διάγνωση μιας ψυχικής διαταραχής από τον ειδικό ψυχίατρο βασίζεται στα λεγόμενα κατηγορικά ταξινομικά συστήματα. Αυτά είναι κυρίως δύο, το αμερικανικό DSM5 και το ευρωπαϊκό ICD10. Τα συστήματα αυτά είναι κατηγορικά και φαινομενολογικά, δηλαδή διακρίνουν τύπους ψυχικών διαταραχών στη βάση ομάδων κριτηρίων (συμπτωμάτων), οι οποίες και τις προσδιορίζουν. Ο τρόπος αυτός είναι ιδιαίτερα επωφελής γιατί έδωσε και δίνει τη δυνατότητα στους κλινικούς ψυχιάτρους να αναγνωρίζουν, να μελετούν, να επικοινωνούν και εντέλει να θεραπεύουν ανθρώπους με ψυχιατρικά προβλήματα. Επίσης συμβάλλει στην πρακτική διαχείρισή τους από γραφειοκρατικής και ασφαλιστικής πλευράς.

Η πραγματικότητα είναι ότι όλες οι υπάρχουσες προσεγγίσεις στην θεραπεία των ψυχικών διαταραχών μπορεί να είναι αποτελεσματικές, όμως δεν είναι για όλους το ίδιο αποτελεσματικές. Μπορεί να μη γνωρίζουμε επαρκώς τους νευροβιολογικούς μηχανισμούς, όμως γνωρίζουμε ότι οι θεραπείες αποδίδουν σε σημαντικά ποσοστά και αυτό είναι τεράστιο. Τα υπάρχοντα φάρμακα δε λειτουργούν σε όλους και δεν προσφέρουν συνήθως μόνιμη θεραπεία. Όμως λειτουργούν σε πολλούς και μάλιστα αποτελούν σωτήρια θεραπεία για πολλούς.