Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ) έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας, επηρεάζοντας τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, διαμορφώνουμε απόψεις και αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας. Ενώ διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διάδοση πληροφοριών και την παροχή ψυχαγωγίας, οι αρνητικές συνέπειες των μέσων μαζικής ενημέρωσης δεν μπορούν να αγνοηθούν. Όπως θα δούμε στη συνέχεια, μέρος των συνεπειών αυτών αφορούν έμμεσα ή άμεσα την ψυχική υγεία.
Αυτό το ανανεωμένο άρθρο (2023) διερευνά τις αρνητικές επιρροές των ΜΜΕ και κοινωνικής δικτύωσης στην κοινωνία, με έμφαση στις ψευδείς ειδήσεις (fake news), που αποτελούσαν και το θέμα της αρχικής μικρής δημοσίευσης το 2019.
Αποτελεί φυσική συνέχεια (part 2) ενός παλαιότερου παρεμφερούς άρθρου από το 2013 με τίτλο “Πως ο τρόπος παρουσίασης ειδήσεων από τα ΜΜΕ υποσκάπτει την αντικειμενική ενημέρωση” που εστίαζε στην επιρροή των γνωσιακών προκαταλήψεων στην ενημέρωση με συγκεκριμένα παραδείγματα της εποχής.
Προβληματική λειτουργία ΜΜΕ
Αναφέρονται συνοπτικά τα βασικά προβλήματα στη λειτουργία των μεγάλων ΜΜΕ.
Οι περισσότεροι δημοσιογραφικοί οργανισμοί συχνά δίνουν προτεραιότητα σε ειδήσεις με συνταρακτικό και υψηλά φορτισμένο (συνήθως αρνητικό) περιεχόμενο σε βάρος της αντικειμενικής ενημέρωσης για να προσελκύουν υψηλότερες αξιολογήσεις και να αυξάνουν τα διαφημιστικά έσοδα. Δημιουργείται διαστρεβλωμένη εντύπωση και εντέλει παράταιρος φόβος στους πολίτες όταν προβάλλονται υπερβολικά “κακά νέα” σε σχέση με την πραγματική τους συχνότητα.
Συγκέντρωση ιδιοκτησίας και μονοπώλιο : Ένας μικρός αριθμός εταιρειών ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος του τοπίου των μέσων ενημέρωσης, γεγονός που ενδεχομένως οδηγεί σε διάφορα προβλήματα που αναφέρονται παρακάτω.
Παρακμή ερευνητικής δημοσιογραφίας : Οι εταιρείες μέσων ενημέρωσης λόγω οικονομικών περιορισμών ή ειδικών συμφερόντων μπορεί να δίνουν προτεραιότητα στο κέρδος έναντι της δημοσιογραφικής ακεραιότητας, οδηγώντας σε μεροληπτικές ή μονόπλευρες αναφορές.
Κουλτούρα Clickbait : Ένας αριθμός μέσων ενδέχεται να δίνει προτεραιότητα σε άρθρα και τίτλους που έχουν σχεδιαστεί για να προσελκύουν κλικ αντί για ακριβές και καλά ερευνημένο περιεχόμενο, οδηγώντας σε πτώση της ποιότητας της δημοσιογραφίας.
Διάδοση στερεοτύπων : Οι εταιρείες μέσων ενημέρωσης ενδέχεται να διαιωνίζουν επιβλαβή στερεότυπα ή να ενισχύουν τις πεποιθήσεις που εισάγουν διακρίσεις μέσω της απεικόνισης ορισμένων ομάδων.
Πολιτική προκατάληψη : Η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης ενδέχεται να επιδεικνύει πολιτικές συμπάθειες, με λοξή κάλυψη ειδήσεων υπέρ συγκεκριμένων ιδεολογιών ή πολιτικών κομμάτων.
Επιρροή των διαφημιζόμενων : Τα διαφημιστικά έσοδα μπορεί να επηρεάσουν το περιεχόμενο, καθώς τα ΜΜΕ ενδέχεται να αποφεύγουν να αναφέρουν θέματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τους διαφημιστές τους ή ενδέχεται να προωθούν δυσανάλογα τα ενδιαφέροντα των διαφημιζόμενων τους.
Infotainment : Οι εταιρείες πολυμέσων ενδέχεται να δίνουν προτεραιότητα στην αξία της ψυχαγωγίας έναντι του ενημερωτικού περιεχομένου, συμβάλλοντας σε ένα λιγότερο ενημερωμένο κοινό.
Ανώνυμες πηγές : Οι δημοσιογράφοι ενδέχεται να καταφεύγουν σε υπερβολικό βαθμό σε ανώνυμες πηγές, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η αξιοπιστία και η δυνατότητα διασταύρωσης των παρεχόμενων πληροφοριών.
Παραβίαση της ιδιωτικής ζωής : Οι πλατφόρμες μέσων μαζικής ενημέρωσης, ειδικά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορούν να οδηγήσουν σε παραβιάσεις του προσωπικού απορρήτου και πιθανή κατάχρηση ευαίσθητων πληροφοριών.
Απευαισθητοποίηση στη βία και επιθετικότητα
Η απεικόνιση της βίας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποτελεί από καιρό ανησυχία για τις δυνατότητές της να εξομαλύνει την επιθετική συμπεριφορά και να απευαισθητοποιεί τους θεατές στη βία της πραγματικής ζωής.
Έχουν υπάρξει αρκετές σχετικές δημοσιεύσεις, όπως η μετα-ανάλυση των Anderson et al. (2010) που βρήκε μια σημαντική σχέση μεταξύ της έκθεσης σε βίαια μέσα και της αυξημένης επιθετικότητας, με τα αποτελέσματα να παρατηρούνται σε διάφορους πολιτισμούς και ηλικιακές ομάδες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν κύκλο βίας, καθώς τα άτομα που εκτίθενται στη βία στα μέσα ενημέρωσης μπορεί να είναι πιο πιθανό να εμπλακούν σε επιθετική συμπεριφορά.
Η απευαισθητοποίηση έχει μελετηθεί σε σχέση με τα βίαια ερεθίσματα. Ελπίζω να μην αναρωτιέστε που είναι τα βίαια ερεθίσματα γύρω μας. Πρακτικά όπου υπάρχει οθόνη υπάρχουν και σκηνές βίας. Τα ΜΜΕ παίζουν ασταμάτητα ειδήσεις βίας σε κάθε μορφή : πόλεμοι, έγκλημα, κακοποίηση κ.α. Αμέτρητα video games έχουν βασικό αντικείμενο τη βία.
Έχουν υπάρξει σχετικές έρευνες που υποδεικνύουν μειωμένη ενσυναίσθηση και μειωμένη συναισθηματική απαντητικότητα στη βία ως βασικές πτυχές της απευαισθητοποίησης στη βία τόσο της πραγματικής ζωής (σε άτομα που διαβιούν σε χώρες ή περιοχές με υψηλή εγκληματικότητα π.χ. Λατινική Αμερική), όσο και στην τηλεοπτική βία. Έχει μελετηθεί σε σχέση με την αυξημένη gun violence σε σχολεία στην Αμερική.
Από την άλλη μεριά έχουν υπάρξει έρευνες που δεν επιβεβαιώνουν τη συσχέτιση αυτή για παράδειγμα σε σχέση με τα video games. Το πεδίο είναι ανοιχτό προς αποσαφήνιση.
Η απευαισθητοποίηση σε ειδήσεις ή εικόνες θανάτου έχει επίσης μελετηθεί. Η πρόσφατη πανδημία του covid επέφερε εκτός των άλλων ένα ασταμάτητο κατακλυσμό ειδήσεων που αφορούσαν θανάτους από τον ιό ή την απειλή του θανάτου. Η καταμέτρηση των νεκρών υπήρξε στην ημερήσια διάταξη όλων των μέσων, αλλά και της επίσημης πολιτείας. Θα μπορούσε αυτό το φαινόμενο να προκαλέσει απευαισθητοποίηση με την έννοια να ακούμε για θανάτους χωρίς να έχουμε μια συναισθηματική αντίδραση σε αυτό;
Πράγματι υπήρξε μια σχετική μελέτη που επιβεβαίωσε αυτή την υπόθεση. Ούτως ή άλλως η παρατήρηση των αντιδράσεων της κοινής γνώμης τόσο σε διάφορα επίπεδα π.χ. σε κοινωνικά δίκτυα επιβεβαίωνε την υπόθεση αυτή.
Το φαινόμενο είναι εντυπωσιακό. Στην αρχή υπήρχαν οξείες αντιδράσεις αποτροπιασμού και πανικού, οι οποίες με το πέρασμα του χρόνου άρχισαν να μειώνονται. Μετά το πέρασμα περίπου ενάμισυ έτους από την έναρξη της πανδημίας και ενώ τα εμβόλια είχαν ήδη μπει στο πεδίο της «μάχης», οι αριθμοί των θανάτων δεν προκαλούσαν πλέον τις ίδιες αντιδράσεις, ενώ σταδιακά μειώθηκε και η συμμόρφωση στα μέτρα αποφυγής όπως η κοινωνική αποστασιοποίηση.
Η έντονη κόπωση από τα πρωτοφανή στα ιστορικά χρονικά της ανθρωπότητας μέτρα φυσικά και δεν μπορεί να αγνοηθεί ως ένας βασικός παράγοντας.
Η έρευνα σε σχέση με την απευαισθητοποίηση σε διάφορα κοινωνικά φαινόμενα δεν είναι καθόλου προχωρημένη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει για παράδειγμα μια πρωτοφανής διδακτορική θέση που ασχολήθηκε με την απευαισθητοποίηση σε δημόσιο λόγο μίσους.
- Προβλήματα ψυχικής υγείας & εθισμός : Η υπερβολική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει συνδεθεί με αυξημένα επίπεδα άγχους, κατάθλιψης και μοναξιάς. Η συνεχής προσβασιμότητα και η εθιστική φύση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να οδηγήσει σε καταναγκαστική χρήση, επηρεάζοντας αρνητικά την καθημερινή ζωή και τις σχέσεις σε ενήλικες και εφήβους. Δείτε αποκαλυπτικά στοιχεία πρόσφατης έρευνας του ΕΠΙΨΥ στην Ελλάδα.
Μάθετε περισσότερα για τον εθισμό στο διαδίκτυο.
- FOMO (Fear of Missing Out) : Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να διαιωνίσουν το αίσθημα της απώλειας εμπειριών ή γεγονότων, με αποτέλεσμα αισθήματα ανεπάρκειας και δυσαρέσκειας.
- Διαταραχή ύπνου : Η υπερβολική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ιδιαίτερα πριν από τον ύπνο, μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα και την ποσότητα του ύπνου, οδηγώντας σε αϋπνία και συναφή προβλήματα υγείας (Levenson et al 2016).
- Μειωμένη επαφή δια ζώσης : Η εξάρτηση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την επικοινωνία μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των ουσιαστικών αλληλεπιδράσεων πρόσωπο με πρόσωπο, επηρεάζοντας αρνητικά τις κοινωνικές δεξιότητες και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Όσο και αν τα mass & social media μπορούν να μας συνδέσουν με ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, μπορούν να μας αποσυνδέσουν από τους ανθρώπους ακριβώς μπροστά και δίπλα μας.
- Μειωμένο εύρος προσοχής : Η συνεχής κύλιση και η ταχεία κατανάλωση πληροφοριών στις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να συμβάλουν σε διάσπαση προσοχής και μειωμένη ικανότητα εστίασης σε πιο σύνθετες εργασίες.
- Μειωμένη παραγωγικότητα : Ο χρόνος που αφιερώνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη παραγωγικότητα στη δουλειά ή στο σχολείο, καθώς και στην προσωπική ζωή.
- Θέματα εικόνας σώματος : Η έκθεση σε μη ρεαλιστικά πρότυπα ομορφιάς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκαλεί πίεση συμμόρφωσης και μπορεί να συμβάλει στη δυσφορεία για την εικόνα του σώματος, ακόμα και στην ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών, όπως η ψυχογενής ανορεξία. (Goldfield et al, 2023)
- Κυβερνοεκφοβισμός (Cyberbullying) : Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρέχουν μια πλατφόρμα για διαδικτυακό εκφοβισμό. Ο εκφοβισμός έχει τραυματικές συνέπειες για την ψυχική υγεία των θυμάτων.
- Ανησυχίες για το απόρρητο των προσωπικών δεδομένων : Η κοινή χρήση προσωπικών πληροφοριών σε πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να οδηγήσει σε παραβιάσεις του απορρήτου και σε πιθανότητα κλοπής ταυτότητας ή διαδικτυακής παρενόχλησης.
- Fake news και παραπληροφόρηση : Η ταχεία διάδοση ψευδών πληροφοριών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της διάβρωσης της εμπιστοσύνης στις παραδοσιακές πηγές μέσων ενημέρωσης και της δυνατότητας επηρεασμού της κοινής γνώμης και των πολιτικών αποτελεσμάτων.
Στη συνέχεια θα επεκταθούμε λίγο περισσότερο στο θέμα αυτό.
Τι είναι τα fake news
Σε μια εποχή άνευ προηγουμένου συνδεσιμότητας, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν γίνει βασική πηγή πληροφοριών για τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, όσο αυξάνεται η χρήση των ΜΜΕ, αυξάνεται και η συχνότητα της παραπληροφόρησης και των ψεύτικων ειδήσεων. Αυτό το φαινόμενο έχει τη δυνατότητα να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη στα μέσα ενημέρωσης, να πολώσει τις κοινωνίες και να απειλήσει τα ίδια τα θεμέλια της δημοκρατίας.
Fake news ή ψευδείς ειδήσεις στα ελληνικά είναι τα παραπλανητικά νέα που η δημοσίευσή τους αποσκοπεί στην πρόκληση βλάβης σε άτομα ή ομάδες.
Αποτελούν τη μια διάσταση ενός συνολικότερου προβλήματος που ονομάζεται διαταραχή της πληροφορίας. Εδώ περιλαμβάνονται 3 περιπτώσεις
- Malinformation : Αληθινή είδηση που χρησιμοποιείται για να βλάψει
- Disinformation : Ψευδής είδηση που χρησιμοποιείται για να βλάψει
- Misinformation : Ψευδής είδηση που διασπείρεται υπό καθεστώς άγνοιας για το αν είναι αληθινή
Έτσι ο όρος fake news φαίνεται να μην επαρκεί για να περιγράψει το φαινόμενο στις συνολικές του διαστάσεις. Ακόμη και πραγματικά γεγονότα μπορεί να οδηγούν σε διαφορετικά συμπεράσματα και ερμηνείες ανάλογα με τον τρόπο που παρουσιάζονται. Το ίδιο γεγονός ανάλογα με το ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο συμβαίνει μπορεί να έχει διαφορετικές ερμηνείες. Οι τίτλοι των άρθρων μπορεί να μην απηχούν σωστά το περιεχόμενο, αλλά και μπορεί να δημιουργούν εντυπώσεις ανάλογα με την πρόθεση του παρόχου της είδησης.
Μάθετε περισσότερα εδώ.
Οι ρίζες της παραπληροφόρησης των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των ψεύτικων ειδήσεων
Τεχνολογική πρόοδος
Ο πολλαπλασιασμός των πλατφορμών μέσων κοινωνικής δικτύωσης και η απεριόριστη προσβασιμότητα στο διαδίκτυο έχουν διευκολύνει την ταχεία εξάπλωση της παραπληροφόρησης και των ψευδών ειδήσεων. Οι αλγόριθμοι που ευνοούν το εντυπωσιακό περιεχόμενο, η ανωνυμία που παρέχουν οι διαδικτυακές πλατφόρμες και η δυνατότητα κοινής χρήσης πληροφοριών με ένα μόνο κλικ έχουν συμβάλει στην αύξηση της παραπληροφόρησης. Η αυξημένη χρήση των κινητών τηλεφώνων επηρεάζει ούτως ή άλλως τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Οικονομικά κίνητρα
Υπάρχουν οικονομικά κίνητρα για όσους παράγουν και διαδίδουν ψευδείς πληροφορίες. Οι τίτλοι Clickbait και ποικίλες συναισθηματικά πρόσφορες ιστορίες προσελκύουν περισσότερες προβολές, κοινοποιήσεις και έσοδα από διαφημίσεις, με αποτέλεσμα ορισμένοι δημιουργοί περιεχομένου να δίνουν προτεραιότητα στον εντυπωσιασμό έναντι της ορθότητας και της ακρίβειας.
Πολιτικά κίνητρα
Η παραπληροφόρηση και οι ψευδείς ειδήσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία πολιτικής χειραγώγησης. Οι κομματικοί παράγοντες και οι ξένες κυβερνήσεις είναι γνωστό ότι δημιουργούν και διαδίδουν ψευδείς πληροφορίες για να σπείρουν διχόνοια, να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και να παρέμβουν στις δημοκρατικές διαδικασίες. Οι ψευδείς ειδήσεις συνήθως περιέχουν ορισμένα ψήγματα αλήθειας, η διατύπωση και χρήση των οποίων όμως μανιπιουλάρεται προς την εκάστοτε επιθυμητή κατεύθυνση.
Ο αντίκτυπος της παραπληροφόρησης και των ψευδών ειδήσεων στην κοινωνία
Διάβρωση της εμπιστοσύνης
Η διάδοση ψευδών πληροφοριών διαβρώνει την εμπιστοσύνη στα ΜΜΕ, τους θεσμούς και τα άτομα. Αυτή η δυσπιστία μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη συμμετοχή των πολιτών, αυξημένη πόλωση και αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών.
Θάλαμοι ηχούς & πόλωσης
Οι αλγόριθμοι των μέσων κοινωνικής δικτύωσης συχνά εκθέτουν τους χρήστες σε περιεχόμενο που ευθυγραμμίζεται με τις υπάρχουσες πεποιθήσεις τους, ενισχύοντας τις προκαταλήψεις και συμβάλλοντας στον σχηματισμό θαλάμων ηχούς. Οι θάλαμοι ηχούς (echo chambers) είναι περιβάλλοντα όπου συναντώνται απόψεις και πληροφορίες που ευθυγραμμίζονται, απομονώνοντας τα άτομα από αντίθετες απόψεις, μειώνοντας τις ευκαιρίες για υγιή συζήτηση, ενισχύοντας τις υπάρχουσες κοινωνικές και πολιτικές διαιρέσεις και ενθαρρύνοντας τη μισαλλοδοξία.
Δυστυχώς όλο και πιο έντεχνοι τρόποι παραπληροφόρησης και παραποίησης ειδήσεων χρησιμοποιούνται και στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό.
Δημόσια υγεία και ασφάλεια
Η παραπληροφόρηση σχετικά με θέματα δημόσιας υγείας και ασφάλειας μπορεί να έχει συνέπειες στον πραγματικό κόσμο. Για παράδειγμα, η διάδοση ψευδών πληροφοριών σχετικά με τα εμβόλια κατά του COVID-19 έχει συμβάλει στον δισταγμό των εμβολίων, παρατείνοντας την πανδημία και αυξάνοντας τον κίνδυνο μόλυνσης.
Η ύπαρξη και συνεχής εφεύρεση νέων θεωριών συνωμοσίας έχει ως αποτέλεσμα ανυπολόγιστες ανθρώπινες απώλειες, καθώς πολλοί παρασύρονται σε επιλογές επισφαλείς για την υγεία τους.
Σύνδεση fake news & γνωσιακών προκαταλήψεων
Οι ψευδείς ειδήσεις έχουν πέραση λόγω πολλών παραγόντων. Ένας από αυτούς είναι ορισμένοι πανανθρώπινοι στερεοτυπικοί τρόποι σκέψης, που δημιουργούν αθέλητη ευαλωτότητα στην πίστη σε παραπλανητικό περιεχόμενο.
Οι τρεις παρακάτω γνωσιακές προκαταλήψεις (cognitive bias) επιδρούν σημαντικά στην κοσμοθεωρία των περισσότερων ανθρώπων.
- Confirmation Bias : Βρίσκουμε αποδείξεις που υποστηρίζουν αυτά που ήδη πιστεύουμε
- Dunning-Kruger Effect : Νομίζουμε ότι ξέρουμε πολύ περισσότερα από αυτά που όντως ξέρουμε
- Cognitive Dissonance : Νοητική δυσφορία όταν εμφανίζεται νέα πληροφορία ασύμβατη με αυτά που ήδη πιστεύουμε
Το παρακάτω βίντεο από το TED έχει ελληνικούς υπότιτλους και είναι άκρως διαφωτιστικό (και άκρως must know επίσης για την ελληνική επικράτεια).
Μάθετε περισσότερα για τις
που εμπλέκονται με το μη ορθολογικό τρόπο σκέψης που οδηγεί στην παραγωγή και πίστη σε fake news.
Λύσεις για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και των ψευδών ειδήσεων
Εκπαίδευση για τα ΜΜΕ
Η προώθηση της εκπαίδευσης στα μέσα επικοινωνίας μπορεί να βοηθήσει τα άτομα να εντοπίσουν την παραπληροφόρηση και να αναπτύξουν δεξιότητες κριτικής σκέψης. Διδάσκοντας στους ανθρώπους πώς να αξιολογούν τις πηγές, να διακρίνουν τις προκαταλήψεις και να αναγνωρίζουν τεχνικές χειραγώγησης, η κοινωνία μπορεί να εξοπλιστεί καλύτερα για να πλοηγηθεί στο όλο και πιο περίπλοκο τοπίο των πληροφοριών. Προς αυτή την κατεύθυνση υπάρχουν πλέον χρήσιμοι ιστότοποι και βιβλία όπως το πρόσφατο “HOAX – Οδηγός επιβίωσης στην εποχή της παραπληροφόρησης” από το Γιώργο Γιώτη.
Έλεγχος γεγονότων και επαλήθευση
Οι ειδησεογραφικοί οργανισμοί και οι ανεξάρτητες οντότητες ελέγχου γεγονότων διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στον εντοπισμό και τη διάψευση ψευδών πληροφοριών. Η ενθάρρυνση της υπεύθυνης δημοσιογραφίας και η υποστήριξη πρωτοβουλιών ελέγχου δεδομένων μπορεί να συμβάλει στην ελαχιστοποίηση της διαταραχής της πληροφορίας.
Λογοδοσία πλατφόρμας
Οι πλατφόρμες κοινωνικών μέσων και οι μηχανές αναζήτησης πρέπει να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και των ψεύτικων ειδήσεων. Με την προσαρμογή των αλγορίθμων, την εφαρμογή αυστηρότερων πολιτικών ελέγχου περιεχομένου και την προώθηση ακριβών πληροφοριών, αυτές οι πλατφόρμες μπορούν να μειώσουν τη διάδοση ψευδούς περιεχομένου.
Βέβαια οι εξελίξεις μέχρι στιγμής υποδηλώνουν όλο και περισσότερο ότι δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στις εταιρείες για την αντιμετώπιση των προαναφερόμενων προβλημάτων, αλλά στη συγκρότηση ισχυρών αρχών ψηφιακού ελέγχου από τα κράτη.
Συμπέρασμα
Η παραπληροφόρηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και οι ψεύτικες ειδήσεις αποτελούν σημαντικές προκλήσεις για τη σύγχρονη κοινωνία. Αντιμετωπίζοντας τις βαθύτερες αιτίες του προβλήματος, η κοινωνία μπορεί να μετριάσει τη διάδοση ψευδών πληροφοριών και να διαφυλάξει την ακεραιότητα του τοπίου των μέσων. Σε τελική ανάλυση, είναι συλλογική ευθύνη των ατόμων, των κυβερνήσεων και των εταιρειών τεχνολογίας να διασφαλίσουν ότι οι ακριβείς πληροφορίες επικρατούν στην εποχή της ψηφιακής συνδεσιμότητας.
Σε έναν online κόσμο γεμάτο fake news & false beliefs που διαδίδονται ταχύτατα, η επίγνωση κάνει τη διαφορά και η επιστήμη, όχι αλάνθαστη και η ίδια, μπορεί να είναι ο φάρος πορείας.
Σπύρος Καλημέρης Ψυχίατρος Ψυχοθεραπευτής