Η αλληλεπίδραση ανεργίας και ψυχικής υγείας είναι διαρκής δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο, η διέξοδος από τον οποίο δεν πρέπει να θεωρείται εύκολη. Οι θεραπείες του άγχους και της κατάθλιψης ίσως θα είχαν μεγαλύτερη ακόμη αποτελεσματικότητα αν το θεσμικό κράτος ήταν περισσότερο ευαισθητοποιημένο σε κοινωνικές συνθήκες που επιβαρύνουν.
Συγκριτικά με το παρελθόν, οι γνώσεις μας σε σχέση με τη βιολογική συνιστώσα των ψυχιατρικών διαταραχών έχουν αυξηθεί. Η θεώρηση των περισσότερων εξ αυτών μέσα από το γενικό πρίσμα των Νευροεπιστημών έχει συμβάλλει ιδιαίτερα σε αυτό. Με τον όρο Νευροεπιστήμες εννοούμε το σύνολο των επιστημών εκείνων που ασχολούνται με τη μελέτη του ΚΝΣ (κεντρικού νευρικού συστήματος) και ιδίως του εγκεφάλου. Κάποιες από αυτές είναι η μοριακή βιολογία,η μοριακή γενετική,η επιγενετική, η γνωσιακή και συμπεριφορική νευροβιολογία,η νευροανατομία, η νευροψυχολογία και άλλες. Στο πλαίσιο αυτό η αλματώδης εξέλιξη της μοριακής γενετικής έχει συμβάλλει τα μέγιστα στη διερεύνηση της κληρονομικότητας διάφορων ψυχιατρικών διαταραχών.
Αυτοκτονία και αυτοκτονικότητα Η αυτοκτονία αποτελεί μια από τις σύγχρονες μάστιγες της ανθρωπότητας. Το γιατί διαφαίνεται σε μεγάλο βαθμό από τα ακόλουθα στατιστικά στοιχεία: Κάθε… Read More »Αυτοκτονία : Μια μικρή σύνοψη της μάστιγας
