ψυχική διαταραχή

rTMS

Τις τελευταίες δεκαετίες η εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης και η εξέλιξη της τεχνολογίας έχουν υπάρξει στενοί συνοδοιπόροι, επιτρέποντας την ελπίδα σε εκατομμύρια ασθενείς για τη βελτίωση της υγείας και της ποιότητας ζωής τους. Η ψυχιατρική δε θα μπορούσε παρά να αποτελεί μέρος αυτής της συμπόρευσης.

Παραδοσιακά στην ψυχιατρική επιστρατεύονται δύο βασικοί πόλοι στη θεραπεία των ψυχικών διαταραχών, η φαρμακευτική και η ψυχοθεραπεία. Υπάρχει ακόμη ένας πόλος, λιγότερο γνωστός, οι βιολογικές θεραπείες χωρίς φάρμακα, η πιο υποσχόμενη από τις οποίες είναι ο Επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός (repetitive Transcranial Magnetic Stimulation ή rTMS). Πρόκειται για καινοτόμο μέθοδο, που εφαρμόζεται σε μεγάλα κέντρα του εξωτερικού τα τελευταία 30 χρόνια περίπου με αξιοσημείωτα αποτελέσματα και πάνω στην οποία υπάρχει εκτενέστατο και ελπιδοφόρο πεδίο έρευνας.

Το rTMS βασίζεται σε μια φυσική αρχή (Faraday 1831) βάσει της οποίας ένα ταχέως εναλλασσόμενο μαγνητικό πεδίο παράγει ηλεκτρικό ρεύμα. Το βιολογικό δεδομένο που επίσης μας ενδιαφέρει είναι οτι κάθε νευρικό κύτταρο φέρει ηλεκτρικό φορτίο στην κυτταρική του μεμβράνη. Η ιδέα είναι ότι εφαρμόζοντας ένα μαγνητικό πεδίο μικρής κλίμακας εξωτερικά του εγκεφάλου, θα επηρεάσουμε τα ηλεκτρικά φορτία των νευρικών κυττάρων, τροποποιώντας έτσι τη δραστηριότητά τους προς την επιθυμητή κατεύθυνση. Στην ψυχιατρική η κατεύθυνση αυτή δεν είναι άλλη από την ύφεση των συμπτωμάτων. Και φαίνεται ότι αυτό επιτυγχάνεται σε πολύ καλό βαθμό, τοπικά και στοχευμένα σε συγκεκριμένα σημεία του εγκεφάλου, τα οποία γνωρίζουμε ότι αποτελούν κλειδιά σε διαταραχές, όπως ο προμετωπιαίος λοβός.

Ο Επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός (rTMS) είναι λοιπόν μια νέα τεχνική που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένας νέος «τρίτος» τρόπος αντιμετώπισης των συμπτωμάτων μέσω εντοπισμένης μαγνητικής διέγερσης σε σύγκριση με τις προσεγγίσεις φαρμακοθεραπείας και ψυχοθεραπείας. Κάποιες από τις διαταραχές στις οποίες έχει εφαρμογή είναι

Επίσης, το rTMS λόγω και του ιδιαιτέρως ευνοϊκού προφίλ παρενεργειών, θα μπορούσε να αξιολογηθεί ως επιλογή σε ασθενείς που δεν έχουν λάβει φαρμακευτική αγωγή και δεν μπορούν να ανεχθούν φαρμακολογική θεραπεία ή έχουν περιορισμένα οφέλη από τις προσεγγίσεις της ψυχοθεραπείας. Επιπλέον μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε ως κύρια, είτε συνδυαστικά ως θεραπεία ενίσχυσης των υπόλοιπων προσεγγίσεων.

Το βασικό πλεονέκτημα της θεραπείας rTMS είναι η ασφάλεια. Δεν ενέχει κάποια από τις παρενέργειες των φαρμακευτικών θεραπειών πέραν μιας ήπιας συνήθως εύκολα αναστρέψιμης κεφαλαλγίας.

Πρόκειται για μη παρεμβατική θεραπεία χωρίς φάρμακα που βάσει των μέχρι τώρα στοιχείων από τη διεθνή έρευνα μπορεί να αποτελέσει λύση για πολλούς ασθενείς με συμπτώματα κατάθλιψης και άλλων διαταραχών που υποφέρουν μην έχοντας λάβει ικανοποιητικά αποτελέσματα από προηγούμενες παρεμβάσεις είτε με αντικαταθλιπτικά φάρμακα, είτε με ψυχοθεραπεία.

Πιο ενδελεχή ενημέρωση για τον Επαναληπτικό Διακρανιακό Μαγνητικό Ερεθισμό θα βρείτε στους ακόλουθους συνδέσμους.

Συγγραφέας του παραπάνω άρθρου είναι ο Σπύρος Καλημέρης Ιατρός, Ιδιώτης Ψυχίατρος & πιστοποιημένος Ψυχοθεραπευτής. Είναι πιστοποιημένο μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών & της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και παρέχει σύγχρονες υπηρεσίες ψυχιατρικής & συνθετικής ψυχοθεραπείας στο ιατρείο του στην Αθήνα. Εκπαιδευμένος μεταξύ άλλων στην εφαρμογή της καινοτόμου θεραπείας για τις ψυχικές διαταραχές rTMS (Επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός).

Ψυχοθεραπεία

Εκτός από τις πολλές κοσμοϊστορικές αλλαγές που σημειώθηκαν τον 20^ο αιώνα σε όλους τους τομείς, μία ιδιαίτερη είναι η γέννηση και ανάπτυξη του κλάδου της ψυχολογίας. Πρόκειται για μία από τις επιστήμες που μελετά την ανθρώπινη φύση και ψυχοσύνθεση και έκτοτε γνωρίζει εκρηκτική εξέλιξη ως σήμερα. Οι γνώσεις που έχουμε αποκτήσει είναι σημαντικές και η ψυχοθεραπεία είναι ουσιαστικά η πρακτική εφαρμογή των γνώσεων αυτών στη θεραπεία ψυχικών διαταραχών και ψυχολογικών προβλημάτων.

Σήμερα υπάρχουν πολλές μεγάλες σχολές ψυχοθεραπείας, οι οποίες διαφέρουν στον τρόπο που προσεγγίζουν το πρόβλημα. Κάθε μία από αυτές έχει το δικό της θεωρητικό υπόβαθρο που βασίζεται σε κλινική εμπειρία και ερευνητική εργασία πολλών δεκαετιών. Κάποια κοινά στοιχεία όλων των ψυχοθεραπειών είναι :

• Το θεραπευτικό αποτέλεσμα μεταφέρεται σε πρώτο επίπεδο μέσω της λεκτικής επικοινωνίας του θεραπευτή με το θεραπευόμενο. Ο θεραπευτής μπορεί να είναι ψυχίατρος ή ψυχολόγος και είναι εκπαιδευμένος συνήθως για αρκετά χρόνια σε μία ή περισσότερες ψυχολογικές σχολές.
• Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία εστιάζει στον εσωτερικό (ψυχικό) κόσμο του θεραπευόμενου, που αποτελείται από σκέψεις, συναισθήματα, ένστικτα, παρορμήσεις, συγκρούσεις και εκδηλώνεται με συμπεριφορές.
• Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία δε μεσολαβείται γρήγορα, χρειάζεται χρόνο, ο οποίος μάλιστα είναι ανάλογος της βαρύτητας και της πολυπλοκότητας της διαταραχής. Παρά ταύτα ακόμη και νωρίς κατά τη διάρκεια αυτής, δύναται ο θεραπευόμενος να βιώσει ανακούφιση και βελτίωση στα θέματά του.
•  Όλες οι σχολές δέχονται τη βαρύνουσα σημασία της σχέσης που δημιουργείται μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

Η ψυχοθεραπεία στοχεύει να βοηθήσει το άτομο. Μερικά καίρια οφέλη της μπορεί να είναι :

• Ύφεση ή/και απαλλαγή από συμπτώματα ψυχικών διαταραχών όπως π.χ. η αγχώδης διαταραχή και η κατάθλιψη
• Ύφεση ή/και απαλλαγή από ψυχολογικές δυσκολίες που δημιουργούν δυσφορία/δυσλειτουργία
• Καλλιέργεια της επίγνωσης και κατανόησης του τι συμβαίνει και γιατί συμβαίνει εντός του ψυχισμού (εξού και το γεγονός ότι η ψυχοθεραπεία μπορεί κάποιος να κάνει ανεξαρτήτως της ύπαρξης προβλήματος)
• Ανάδειξη της επίδρασης του παρελθόντος, μέσω της διαμόρφωσης της προσωπικότητας και σχημάτων εαυτού από παλαιότερες εμπειρίες, στην παρούσα ψυχική κατάσταση του ατόμου
• Ανάδειξη της επίδρασης του παρόντος στην ψυχική του κατάσταση, μέσω της αντίληψης του ατόμου για τα πράγματα γύρω του και πώς η τελευταία μπορεί να τροποποιηθεί.
• Βελτίωση του τρόπου που το άτομο σχετίζεται με άλλους ανθρώπους είτε εντός της οικογένειας, είτε φίλους, γνωστούς, ερωτικούς συντρόφους, συναδέλφους κ.α.
• Ενίσχυση πλευρών του εαυτού (αυτοβελτίωση), αυτοπεποίθησης, ικανότητας λήψης αποφάσεων και ωρίμανση προς μια πιο αυτόνομη προσωπικότητα.

Η ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι ατομική, οικογενειακή, ζεύγους, ομαδική. Οι σχολές ψυχοθεραπείας είναι πολλές με βασικότερες εξ’ αυτών τη Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT) , τη Συστημική ,τη Ψυχοδυναμική και την Ψυχαναλυτική. Παρακλάδια αυτών έχουν αναπτυχθεί και συνεχίζουν να δημιουργούνται με το πέρασμα του χρόνου. Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση φαίνεται ότι θα μπορούσε να περιλαμβάνει σύνθεση στοιχείων από τις προαναφερόμενες σχολές.

Η ψυχοθεραπεία διεξάγεται υπό κάποιες συνθήκες και κανόνες σε συνεδρίες διάρκειας συνήθως 50 λεπτών. Σημαντικές συνθήκες αποτελούν η δέσμευση και η συστηματικότητα.

Σήμερα η ψυχοθεραπεία είναι πολύ πιο προσιτή σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι όπως και τα φάρμακα έχουν διαφορετική ανταπόκριση ανάλογα με τον άνθρωπο, έτσι και η ψυχοθεραπεία. Σε κάποιους ταιριάζει η γνωσιακή, σε άλλους η ψυχοδυναμική, σε άλλους κάποια άλλη. Επιπλέον όπως και η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να μην λειτουργεί σε όλους, το ίδιο ισχύει και για την ψυχοθεραπεία. Οι βραχείες θεραπείες αποτελούν απάντηση στις επιταγές της σύγχρονης εποχής και πιο συγκεκριμένα στο κυνήγι γρήγορων λύσεων για τα πάντα. Εντούτοις η εμπειρία δείχνει συχνά ότι η αυστηρή υιοθέτηση χρονοδιαγράμματος δεν ευνοεί τη βέλτιστη ψυχοθεραπευτική αποτελεσματικότητα και το ερώτημα «πόσες συνεδρίες θα χρειαστώ» δεν μπορεί να προσδιοριστεί εξαρχής αξιόπιστα. Δεν είναι ασυνήθιστο το φαινόμενο του θεραπευόμενου που έχοντας ξεπεράσει τη διαταραχή του, επιθυμεί να συνεχίσει την ψυχοθεραπεία με αντικείμενο πλέον τη μεγαλύτερη αυτεπίγνωση και αυτοβελτίωση.

Πολλές μελέτες καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητα των ψυχοθεραπειών, συχνά με ίση ή και καλύτερη από αυτή των φαρμάκων. Τα οφέλη της ψυχοθεραπείας ενδέχεται για πολλούς ασθενείς να έχουν πιο μόνιμο χαρακτήρα σε σχέση με τη φαρμακευτική αγωγή, ιδίως αν η τελευταία δεν είναι μόνιμη. Πέρα από τη βελτίωση που βιώνει σταδιακά ο ασθενής, οι επιδράσεις της ψυχοθεραπείας εκδηλώνονται και σε επίπεδο εγκεφάλου με θετικές αλλαγές στη νευροδιαβίβαση και στη συνδεσιμότητα εγκεφαλικών περιοχών.

Σπύρος Καλημέρης Ψυχίατρος Ψυχοθεραπευτής

Υπηρεσίες του ιατρείου Ψυχίατρος Αθήνα

1 Εξέταση, διάγνωση και θεραπεία ψυχικών διαταραχών & ψυχολογικών συμπτωμάτων ενηλίκων.

2 rTMS – Επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός

στη θεραπεία κατάθλιψης , ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής και άλλων ψυχικών διαταραχών.

3 Φωτοθεραπεία 

Χρήση έντονου άσπρου φωτός για την εποχική κατάθλιψη, την αυπνία και την υπερφαγία.

4 Φαρμακογονιδιωματική 

Στοχευμένη μελέτη της δράσης των φαρμάκων σε σχέση με το γονότυπο του ατόμου με στόχο την εξατομικευμένη και αποτελεσματική θεραπεία με λιγότερες παρενέργειες.

5 Ψυχιατρική Φαρμακευτική Αγωγή & Ηλεκτρονική συνταγογράφηση

Στο ιατρείο μας αποτελεί προτεραιότητα ο καθορισμός σωστής φαρμακευτικής αγωγής με πλάνο & υπευθυνότητα. Η φαρμακοθεραπεία επιλέγεται σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου κρίνεται απαραίτητη.

6 Συνεδρίες online, τηλεψυχιατρική, Τηλεσυνεδρίες, e-therapy

Ψυχιατρική εξέταση, παρακολούθηση από ψυχίατρο και ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες από απόσταση μέσω υπολογιστή για όσους βρίσκονται μακριά σε άλλη πόλη ή χώρα και δεν έχουν τη δυνατότητα να είναι στο ιατρείο.

7 Ψυχοθεραπεία

Ψυχοθεραπεία από τον ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή Σπύρο Καλημέρη ή από έμπειρους συνεργάτες του εκπαιδευμένους σε διάφορες ψυχοθεραπευτικές σχολές. Γνωσιακή Συμπεριφορική, Ψυχοδυναμική, Ψυχαναλυτική, Συμβουλευτική, Ψυχοεκπαίδευση, ψυχοκοινωνική παρέμβαση.

8 Έκδοση Ψυχιατρικής Γνωμάτευσης

Για διορισμό/έναρξη εργασίας, έκδοση/ανανέωση άδειας κυνηγετικού όπλου μετά από προγραμματισμένη ψυχιατρική εξέταση.

9 Έκδοση πιστοποιητικού ΚΕΠΑ

Πιστοποιητικό αναπηρίας λόγω ψυχικής διαταραχής

10 Επισκέψεις κατ’ οίκον

rTMS – Θεραπεία κατάθλιψης

Η rTMS – Θεραπεία κατάθλιψης βασίζεται στην τροποποίηση της νευρωνικής δραστηριότητας περιοχών του εγκεφάλου προς όφελος του ασθενή μέσω ενός ειδικού μηχανήματος που παράγει μαγνητικό πεδίο. Με όσο πιο απλά λόγια γίνεται, τα επαναλαμβανόμενα μαγνητικά πεδία που παράγονται, ενισχύουν την ηλεκτρική δραστηριότητα σε περιοχές του εγκεφάλου που έχει βρεθεί ότι σχετίζονται με την κατάθλιψη, με βασικότερο εκπρόσωπο τον προμετωπιαίο λοβό. Η διαδικασία αυτή όταν επιτελεστεί για ένα επαρκές χρονικό διάστημα που συνήθως προσδιορίζεται σε 4-7 εβδομάδες περίπου, έχει φανεί ότι προσφέρει σημαντικά ποσοστά βελτίωσης στην κατάθλιψη.

Η κατάθλιψη αποτελεί εγκεκριμένη ένδειξη για την εφαρμογή του Επαναλαμβανόμενου Διακρανιακού Μαγνητικού Ερεθισμού (rTMS) τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική (FDA 2007).

Υπάρχουν διάφορες μορφές κατάθλιψης. Η βασικότερη και ισχυρότερη ένδειξη της τεχνικής rTMS είναι η ανθεκτική κατάθλιψη. Ανθεκτική ονομάζεται η κατάθλιψη στην οποία δεν επιτυγχάνεται επαρκής ύφεση της συμπτωματολογίας μετά από περισσότερες από δύο φαρμακευτικές προσπάθειες. Άλλες περιπτώσεις που μπορεί να εφαρμοστεί το rTMS είναι η διπολική κατάθλιψη δηλαδή η καταθλιπτική φάση της διπολικής δ/χής, η επιλόχειος, η κατάθλιψη με άγχος, η δευτεροπαθής κ.α. Η ασφάλεια της μεθόδου την έχει καταστήσει μάλιστα και υποψήφια θεραπεία για την κατάθλιψη στην εγκυμοσύνη.

Τα αποτελέσματα των μελετών για την κατάθλιψη είναι σημαντικά (~ως και 60%) τόσο ως προς την πλήρη ύφεση του καταθλιπτικού επεισοδίου όσο και στην ανταπόκριση στη θεραπεία. Τα στοιχεία αυτά αφορούν εκείνους τους ασθενείς που εμφανίζουν ανθεκτικότητα στη φαρμακευτική αγωγή. Αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι το rTMS συμβάλλει σε αξιόλογο βαθμό στη θεραπεία της κατάθλιψης σε περισσότερους ανθρώπους απ’ ότι θα μπορούσαν να επιτύχουν μόνες τους οι πιο παραδοσιακές μέθοδοι (αντικαταθλιπτικά φάρμακα ή/και ψυχοθεραπεία).

Ο Επαναλαμβανόμενος Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός είναι μια ασφαλής μη παρεμβατική διαδικασία με πλεονέκτημα την αποφυγή των ανεπιθύμητων ενεργειών της φαρμακευτικής αγωγής. Διαβάστε περισσότερα για το τι είναι η rTMS – Θεραπεία κατάθλιψης και πώς διεξάγεται στους ακόλουθους συνδέσμους.

Επίσης εκτεταμένη ενημέρωση για τη μέθοδο rTMS, το φάσμα των εφαρμογών της και άλλες σχετικές πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο r-tms.gr

---

Συγγραφέας του παραπάνω άρθρου είναι ο Σπύρος Καλημέρης Ιατρός, Ιδιώτης Ψυχίατρος & πιστοποιημένος Ψυχοθεραπευτής. Είναι πιστοποιημένο μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών & της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και παρέχει σύγχρονες υπηρεσίες ψυχιατρικής & συνθετικής ψυχοθεραπείας στο ιατρείο του στην Αθήνα. Εκπαιδευμένος μεταξύ άλλων στην εφαρμογή της καινοτόμου θεραπείας για τις ψυχικές διαταραχές rTMS (Επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός).

 

 

Πρότυπη ψυχιατρική προσέγγιση – ψυχιατρος αθηνα

Στην καθημερινή ψυχιατρική πράξη στη θεραπεία των ψυχικών διαταραχών εμπλέκονται οι ασθενείς, οι ψυχίατροι και πολύ συχνά το περιβάλλον του ασθενή. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τη μη αποτελεσματικότητα μιας θεραπείας που έχουν να κάνουν με τη διαχείρισή της από τα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Ξεκινάμε την παράθεση των αιτιών που αφορά τους ίδιους τους ασθενείς και το περιβάλλον τους :

1. Χαρακτηριστικά ασθένειας : διάγνωση και βαρύτητα

2.Κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες : φύλο, κοινωνικό status, οικονομική κατάσταση, γεωγραφική θέση

3.Ανεπαρκής συμμόρφωση στις οδηγίες

• εσφαλμένη λήψη δοσολογίας τόσο σε τρόπο, όσο και σε χρονική στιγμή
• η αλλαγή της συχνότητας των δόσεων
• πρόωρη διακοπή αγωγής
• διαλείμματα ποικίλης διάρκειας μη λήψης της αγωγής
• η αποφυγή επισκέψεων στον θεράποντα ιατρό, η μη τήρηση των συμβουλών του ιατρού
• η μερική συμμόρφωση κατά την οποία ο ασθενής παραμένει συμμορφωμένος στην θεραπεία, μόνο για το άμεσο χρονικό διάστημα έπειτα από την επίσκεψη στον ιατρό του

4.Παράμετροι της θεραπείας : στάση, (παρα)πληροφόρηση, δυσκολίες, προσδοκίες, περιπλοκότητα, συννοσηρότητα, χαρακτηριστικά προσωπικότητας ασθενή, κουλτούρα

• Στίγμα ψυχικής ασθένειας
• Καθυστερημένη έναρξη θεραπείας (συχνά για χρόνια)
• Γνωσιακές διαστρεβλώσεις & μηχανισμοί άμυνας
• Προσδοκίες άμεσης βελτίωσης
• Προσδοκίες απουσίας παρενεργειών
• Φόβος και καταστροφοποίηση παρενεργειών (π.χ. μη αναστρέψιμες)
• Παρερμηνεία προηγούμενων μη επιτυχημένων θεραπειών
• Παρερμηνεία παρενεργειών ή μη (άμεσης) αποτελεσματικότητας αποκλειστικά ως ιατρικό λάθος
• Συχνή εναλλαγή ιατρών
• “Τα φάρμακα βλάπτουν”
• «Εγώ δεν παίρνω φάρμακα, ούτε ντεπόν»
• “Θα αντιμετωπίσω μόνος μου τα προβλήματα”
• Ιατροφοβία, δυσπιστία, καχυποψία
• Ντρέπομαι να ρωτήσω
• Τα φυσικά προιόντα θεραπεύουν διαταραχές (π.χ. ομοιοπαθητικά, βότανα, διατροφή)

5. Δεν μπορεί να μην αναφερθούν και λόγοι που έχουν να κάνουν με τους ίδιους τους ιατρούς :

• Ιατρική ανεπάρκεια ορισμένων, εμμονές
• Ανεπαρκής επικοινωνία & πληροφόρηση
• Αδυναμία εγκατάστασης θεραπευτικής σχέσης
• Φαινόμενο διαφορετικών διαγνώσεων από διαφορετικούς ιατρούς για το ίδιο πρόβλημα
• Στιγματισμός ψυχιατρικής και από ιατρούς των άλλων ειδικοτήτων, έλλειμμα σχετικών παραπομπών
• Υπάρχει όμως και το αντίθετο, δηλαδή βλέπουμε ενίοτε διαχείριση ψυχιατρικών περιστατικών από άλλες ειδικότητες π.χ. παθολόγοι, νευρολόγοι, γενικοί ιατροί κ.α. με συνήθως πενιχρά αποτελέσματα

Γενικά είναι δύσκολο να υπάρξει περίπτωση που να μην έχει κάτι από όλα τα παραπάνω. Συνήθως υπάρχει ένας συνδυασμός διαφόρων από τους ανωτέρω παράγοντες, αλλά και άλλους που ενδεχομένως δεν έχουν καταγραφεί στο άρθρο αυτό. H νευροεπιστήμη σήμερα έχει σίγουρα κάνει σημαντικά βήματα προόδου σε σχέση με το παρελθόν και εξελίσσεται διαρκώς αυξάνοντας τις γνώσεις μας για τον εγκέφαλο και την αντιμετώπιση των διαταραχών που σχετίζονται με αυτόν.

Αν μπορεί να διασφαλιστεί η καλύτερη διαχείριση των αιτιών που δυσχεραίνουν τις θεραπείες που ως τώρα είναι διαθέσιμες, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι σημαντικά πιο ικανοποιητικό δίνοντας βάσιμη ελπίδα σε πολλούς συνανθρώπους μας που υποφέρουν.

Ως προς αυτή τη διασφάλιση είναι σημείο κλειδί η αναγνώριση της σημασίας των προαναφερομένων παραμέτρων οπωσδήποτε από τον ειδικό ψυχίατρο, αλλά και από τον ασθενή και το περιβάλλον του. Για να βοηθήσουν οι ψυχίατροι στο μέγιστο δυνατό βαθμό τους ασθενείς, θα πρέπει να τους βοηθήσουν όσο μπορούν και οι ίδιοι οι ασθενείς, βοηθώντας τελικά τους εαυτούς τους. Ανοιχτό μυαλό και αξιοποίηση νέων σύγχρονων προσεγγίσεων κρίνονται ως θετικοί παράγοντες. Από κει και πέρα χρειάζεται συνεργασία, ενσυναίσθηση, συμμόρφωση, επιμονή ώστε η θεραπευτική συμμαχία να γίνει ισχυρή λειτουργώντας θετικά ακόμη και για τις πιο δύσκολες διαταραχές.

Συγγραφέας του παραπάνω άρθρου είναι ο Σπύρος Καλημέρης Ιατρός, Ιδιώτης Ψυχίατρος στην Αθήνα & πιστοποιημένος Ψυχοθεραπευτής. Είναι πιστοποιημένο μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών & της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και παρέχει σύγχρονες υπηρεσίες ψυχιατρικής & συνθετικής ψυχοθεραπείας. Εκπαιδευμένος μεταξύ άλλων στην εφαρμογή της καινοτόμου θεραπείας για τις ψυχικές διαταραχές rTMS (Επαναληπτικός Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός).