“Ο κόσμος ανησυχεί για παιδιά που παίζουν με όπλα και εφήβους που παρακολουθούν ταινίες βίας. Φοβόμαστε ότι ένα είδος βίαιης κουλτούρας θα τους επηρεάσει. Κανείς δεν ανησυχεί για παιδιά που ακούν χιλιάδες κυριολεκτικά τραγούδια για πληγωμένες καρδιές, απόρριψη, πόνο, δυστυχία και απώλεια”.
“Ο κόσμος ανησυχεί για παιδιά που παίζουν με όπλα και εφήβους που παρακολουθούν ταινίες βίας. Φοβόμαστε οτι ένα είδος βίαιης κουλτούρας θα τους επηρεάσει. Κανείς δεν ανησυχεί για παιδιά που ακούν χιλιάδες κυριολεκτικά τραγούδια για πληγωμένες καρδιές, απόρριψη, πόνο, δυστυχία και απώλεια”.
Βασικά να ανησυχήσουμε για το πρώτο, αλλά ας ανησυχήσουμε κάπως και για το δεύτερο (καλώς ήρθατε στην πατροπαράδοτη ελληνική λαϊκή τραγουδοποιία)!