Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας 2018 σήμερα 10/10/2018 και οι στοχασμοί για το ρόλο της Ψυχιατρικής στο σύγχρονο ηγετικό πολιτικό γίγνεσθαι δε θα μπορούσαν να απουσιάζουν.
Ακολουθεί ένα πολύ σημαντικό άρθρο με ουσιαστικούς προβληματισμούς όσον αφορά τη συσχέτιση της ψυχικής υγείας με την πολιτική και την ηγετική ικανότητα. Μπορεί ένας πολιτικός με ψυχική νόσο π.χ. διπολική διαταραχή να κυβερνήσει? Ξέρουμε ότι αυτό έχει ήδη συμβεί. Θα πρέπει να του επιτρέπεται να κυβερνά? Ναι αλλά μέχρι ποιό όριο? Γιατί? Γιατί όποιος έχει μια ψυχική διαταραχή δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να είναι λειτουργικός και το να μπορεί να φτάσει ως ένα ανώτατο αξίωμα αποτελεί την υπέρτατη “ειρωνεία” απέναντι στο στίγμα. Επιπλέον όντας κάποιος σε μια ψυχική κατάσταση όπως η “μανία” μπορεί να είναι και ατού με την έννοια της υψηλής αντοχής και δημιουργικότητας, ιδιότητες χρήσιμες για έναν ηγέτη.
Από την άλλη, σε έναν κόσμο, συχνά επικίνδυνο, που χαρακτηρίζεται από πυρηνικά όπλα, συνεχή πολεμική δραστηριότητα, αλλά και ειρηνικές ενέργειες (π.χ. οικονομικού τύπου) που έχουν άμεσο ή έμμεσο αντίκτυπο στις ζωές εκατομμύρια ανθρώπων, δεν θα ήταν παράλογο να αναρωτηθούμε αν οι σαφώς επικίνδυνες αποφάσεις, που λαμβάνονται από κάποιον με διακριτή ψυχοπαθολογία, μπορεί να αγγίζουν το όριο της διαταραχής της αίσθησης της πραγματικότητας και εντέλει της επικινδυνότητας για το κοινωνικό σύνολο.
Quis custodiet ipsos custodes?
Σπύρος Καλημέρης “Ψυχίατρος Αθήνα“
Σύνδεσμος : 25th Amendment Debate Raises Tough Questions for Psychiatry